ZSOŚS.440.51.2018

Na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 201 8 r. poz. 2096), art. 12 pkt 2, art. 27 ust. 1 i 2 pkt 2, art. 22 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 922 ze zm.) i art. 20 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2017 r. poz. 2067 ze zm.). w związku z art. 160 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1000 ze zm.) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pani M. C., zam. w J. na przetwarzanie jej danych osobowych w Krajowym Systemie Informacyjnym Policji (KSIP) przez Komendanta Głównego Policji (Warszawa, ul. Puławska 148/150)

umarzam postępowanie

Uzasadnienie

Do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (obecnie: Urzędu Ochrony Danych Osobowych) wpłynęła skarga Pani M. C. (dalej jako: „Skarżąca") zam. w J. na przetwarzanie jej danych osobowych w Krajowym Systemie Informacyjnym Policji (KSIP) przez Komendanta Głównego Policji (dalej jako: „Komendant") W treści ww. skargi Skarżąca podniosła, że prosi o objęcie nadzorem postępowania prowadzonego przez Komendanta w sprawie usunięcia danych Skarżącej z KSIP.

W toku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego w niniejszej sprawie Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych (obecnie: Prezes Ochrony Danych Osobowych) ustalił, co następuje.

1. Pismem z [...] marca 2018 r. Skarżąca zwróciła się do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z wnioskiem o objęcie nadzorem postępowania w sprawie usunięcia jej danych osobowych z KSIP
2. Pismem z [...] marca 2018 r. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych wezwał Skarżącą do uzupełnienia braków formalnych.
3. Pismem z [...] kwietnia 2018 r. Skarżąca uzupełniła braki formalne poprzez uiszczenie opłaty skarbowej.
4. Pismem z [...] czerwca 2018 r. Skarżąca poinformowała, iż Komenda Główna Policji Biuro Wywiadu i Informacji Kryminalnych usunęła jej dane osobowe z KSIP oraz dołączyła w załączniku pismo z [...] marca 2018 r. Komendanta Głównego Policji, informujące o usunięciu danych osobowych Skarżącej z KSIP.

W takim stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych zważył, co następuje:

Na wstępie podnieść należy, że Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych, wydając decyzję administracyjną obowiązany jest rozstrzygać w oparciu o stan faktyczny istniejący w chwili wydania tej decyzji. Stanowisko to znajduje oparcie w orzecznictwie sądowym. W szczególności należy wspomnieć o wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego o sygn. akt I OSK 761 / 07, gdzie jednoznacznie stwierdzono, że „(...) badając (...) legalność przetwarzania danych osobowych, [Generalny Inspektor] ma obowiązek ustalenia, czy na datę wydawania rozstrzygnięcia w sprawie dane konkretnego podmiotu są przetwarzane oraz czy czynione to jest w sposób zgodny z prawem (...).

Dodatkowo, jak zostało wyrażone w doktrynie, „organ administracji publicznej ocenia stan faktyczny sprawy według chwili wydania decyzji administracyjnej. Reguła ta odnosi się także do oceny stanu prawnego sprawy, co oznacza, że organ administracji publicznej wydaje decyzję administracyjną na podstawie przepisów prawa obowiązujących w chwili jej wydania (...) Rozstrzyganie w postępowaniu administracyjnym polega na zastosowaniu obowiązującego prawa do ustalonego stanu faktycznego sprawy administracyjnej. W ten sposób organ administracji publicznej realizuje cel postępowania administracyjnego, jakim jest urzeczywistnienie obowiązującej normy prawnej w zakresie stosunków administracyjno-prawnych. gdy stosunki te tego wymagają" (Komentarz do ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 00.98.1071) M. Jaśkowska, A. Wróbel. Lex.,el/2012).

Odnosząc powyższe do ustalonego stanu faktycznego sprawy, podkreślić należy, że dane osobowe Skarżącej zostały usunięte w związku z wnioskiem Skarżącej z [...] lutego 2018 r, a więc nie są na chwilę obecną przetwarzane w KSIP.

W tej sytuacji postępowanie prowadzone w pierwszej instancji podlegało umorzeniu na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 poz. 2096), zwanej dalej kpa, wobec jego bezprzedmiotowości. Zgodnie z ww. przepisem, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości lub w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości lub w części. Brzmienie powołanej regulacji nie pozostawia wątpliwości, iż w razie stwierdzenia bezprzedmiotowości postępowania organ prowadzący to postępowanie obligatoryjnie je umarza. Jednocześnie w literaturze przedmiotu wskazuje się. że bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego, o której stanowi art. 105 § 1 kpa oznacza, że brak jest któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego, a wobec tego nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę przez rozstrzygnięcie jej co do istoty (B. Adamiak. J. Borkowski „Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz" 7 wydanie Wydawnictwo C.H. Beck. Warszawa 2005 r., str. 485). Takie samo stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 27 lutego 2008 r. (III SA/Kr 762/2007): „Postępowanie staje się bezprzedmiotowe, gdy brak któregoś z elementów stosunku materialnoprawnego, co powoduje, że nie można załatwić sprawy przez rozstrzygnięcie co do istoty".

Ustalenie przez organ publiczny istnienia przesłanki, o której mowa w art. 105 § 1 kpa zobowiązywało go do umorzenia postępowania, nie ma bowiem wówczas podstaw do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty, a dalsze prowadzenie postępowania w takim przypadku stanowiłoby o jego wadliwości, mającej istotny wpływ na wynik sprawy. Niniejsze postępowanie stało się zatem bezprzedmiotowe, a tym samym, należy ponownie stwierdzić, iż Prezes Urzędu nie jest uprawniony do wydania w przedmiotowej sprawie merytorycznego rozstrzygnięcia.

W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak w sentencji.

Na podstawie art. 127 §3 Kpa od decyzji przysługuje stronie prawo do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia stronie. Strona ma prawo do zrzeczenia się prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Zrzeczenie się prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy powoduje, że decyzja staje się ostateczna i prawomocna. Jeżeli strona nie chce skorzystać z prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, ma prawo do wniesienia skargi na decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu (adres: ul. Stawki 2. 00-193 Warszawa). Wpis od skargi wynosi 200 złotych. Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.